Koło Gospodyń Wiejskich w Sobocie powstało w 1964 roku. Założycielem był pracownik służby rolnej – agronom Tadeusz Mądrzyk. Pierwszą przewodniczącą organizacji została miejscowa nauczycielka Eugenia Perzyna, która funkcję pełniła przez dwa lata. W pierwszych latach działalności do Koła należało 9 pań.
W roku 1967 na przewodniczącą wybrana została Irena Rełek. Nowa przewodnicząca nawiązała współpracę z Klubem Rolnika, w którym odbywały się zebrania i prelekcje. Członkinie Koła wykonywały dla klubu łowickiego pająka. Jesienią 1969 roku Koło przyczyniło się do zorganizowania wystawy rolniczej, dostarczając wiele eksponatów z dziedziny rolnictwa i warzywnictwa. Przeprowadzono rekrutację nowych członkiń. W efekcie koło rozrosło się do 27 osób.
W 1970 roku przewodniczącą została Teresa Armatys, która postawiła za cel rozwój życia kulturalnego w lokalnym środowisku. Dlatego też poza spotkaniami towarzyskimi przy kawie, organizowane były również wycieczki do teatru, a także wyjazdy krajoznawcze.
Charakterystycznym znakiem czasów PRL jest wpis do kroniki, dotyczący gminnych dożynek które zostały zorganizowane w Sobocie 1 września 1974 roku.
„W dniu dzisiejszym do użytku społeczeństwa oddana została droga asfaltowa. Drogę uzyskaliśmy dzięki staraniom sekretarza PZPR p. Jerzego Mroczka.”
Ciekawych informacji udało się zebrać więcej. I tak np. gospodynie z Soboty w 1970 roku wpłaciły składkę na walczący Wietnam, a w 1975 dobrowolnie opodatkowały się na budowę Ośrodka Zdrowia w Sobocie, 1976 roku wsparły finansowo odbudowę Zamku Królewskiego w Warszawie, a w 1979 roku do Centrum Zdrowia Dziecka w Międzylesiu przekazały: 900 zł oraz dary rzeczowe: 50 poduszek puchowych, 3 koce, 58 powłoczek na poduszki, 107 pieluch, 29 ręczników, 6 prześcieradeł oraz 6 powłok na kołdry.
8 marca 1975 roku – a więc w Dzień Kobiet – obchodziły 10-lecie działalności Koła, na którym zasłużone członkinie otrzymały dyplomy oraz kwiaty.
W kronice znalazły się zdjęcia m.in. z zabawy choinkowej, Dnia Dziecka, występów zespołu regionalnego, w którym występowały dzieci członki KGW. Udokumentowano tam również kurs robótek szydełkowych i wystawę. To przedsięwzięcie opisała nawet „Przyjaciółka”– przez dziesięciolecia najpopularniejszy w Polsce tygodnik dla kobiet.
Było to krótko przed obchodami 15-lecia Koła w Sobocie. Organizacja miała wówczas do dyspozycji wypożyczalnie sprzętu gospodarstwa domowego, bibliotekę i ośrodek „Nowoczesnej Gospodyni”. Na organizowanych kursach panie uczyły się krawiectwa, fryzjerstwa i kosmetyki. Jak podkreśliła dziennikarka „Przyjaciółki”, umiejętności w tej dziedzinie panie umiały wykorzystać. A na zebrania przychodziły eleganckie i zadbane.
„Dziś w części oficjalnej dyskusja nad planem pracy na 1979 rok”- miała powiedzieć przewodnicząca Teresa Armatys, która sama miała dużo pomysłów na działalność, ale była świadoma tego że każda z kobiet jeszcze coś dorzuci od siebie. Co tyle głów, to nie jedna. Zwłaszcza, że połowa członkini legitymuje się średnim wykształceniem, a są wśród nich i nauczycielki z wykształceniem wyższym. W planie pracy znalazły się zadania dotyczące opieki nad dzieckiem i rodziną, szersza współpraca rodziców ze szkołą, organizacja czynów społecznych we wsi i mnóstwo innych przedsięwzięć.” – czytamy we wspomnianym artykule. W publikacji pojawiają się nazwiska: Wandy Grzegory – kierowniczki ośrodka „Nowoczesna Gospodyni”, Wiesławy Jóźwiak – specjalistki do spraw samorządu i organizacji w SKR oraz Elżbiety Kabali- która jako najmłodsza członkini Koła w czasie spotkania wcieliła się w rolę modelki.
Były też działania o zupełnie innym charakterze. Pod patronatem KGW w Sobocie na miejscowym cmentarzu parafialnym wzniesiony został pomnik trzech nieznanych żołnierzy. Prace wykonał Jerzy Mroczkowski – kierownik grupy budowlanej. Drzewo (brzozę) na krzyż ofiarował leśniczy, sam krzyż wykonali p. Banasik i p. Szaga. Niektóre członkinie koła złożyły ofiarę na wykonanie wspomnianych prac po 200 zł. Jak odnotowała kronikarka na cmentarzu w Sobocie znajduje się nagrobek powstańca z 1863 roku, pomnik dwóch oficerów Wojska Polskiego z 1939 roku i trzy groby nieznanych żołnierzy, których postanowiono uczcić pomnikiem z brzozowym krzyżem. Przedsięwzięcie to nie byłoby możliwe, gdyby nie zaangażowanie wielu osób, wymieniono tu jednak tylko dwa nazwiska: inż. Jerzego Pietraszewskiego, a nad wszystkim czuwała przewodnicząca koła Teresa Armatys.
2 lutego 1989 roku w Sobocie odbyła się uroczystość 25-lecia działalności Koła połączona z kursem przetworów mięsnych. Kurs i cała impreza odbyły się w miejscowej szkole, do której przybyły członkinie oraz zaproszeni goście.
Teresa Armatys otrzymała dyplom uznania za długoletnią pracę na rzecz KGW. Członkinie należące do koła od momentu jego powstania zostały uhonorowane „Orderem Serca – Matkom Wsi”: Genowefa Materek, Eugenia Perzyna i Zofia Chmurska. Każda pań została też obdarowana kwiatami.
Kolejny jubileusz – 40-lecia powstania przypadał w czerwcu 2004 roku. W zasadzie koło reaktywowało się wówczas po 10-letniej przerwie. Kobiety zebrały się wówczas w sali OSP w Sobocie z zamiarem ponownego zawiązania Koła Gospodyń Wiejskich. Na spotkanie zaproszony został obecny radny W. Pietrzak oraz sołtys B. Bińczak, a także przedstawiciele straży pożarnej – G. Michalak i B. Danych. Wspólnie omawiano głównie sprawy organizacyjne. Reaktywowane koło wybrało zarząd w składzie: przewodnicząca Teresa Gleńsk, zastępca przewodniczącej Lucyna Grzejszczyk, skarbnik Małgorzata Szaga, sekretarz Barbara Walczak, członkowie Zarządu – Renata Bieguszewska i Anna Dziąg.
Reaktywowane Koło angażowało się w organizację gminnych dożynek w Bielawach w sierpniu 2004 roku. Panie chętnie brały udział w kursach gotowania prowadzonych pod czujnym okiem Marioli Wojciechowskiej – instruktorki z WODR w Bratoszewicach.
Mariola Wojciechowska oraz Teresa Kociak przeprowadziły dla pań również szkolenie na temat pozyskiwania funduszy unijnych.
Kolejne dożynki gminy Bielawy oraz turniej wsi zorganizowane zostały 15 sierpnia 2005 roku. KGW w Sobocie przygotowało wieniec w kształcie korony. I nie była to jednorazowa akcja.
Gospodyń w Soboty nie mogło zabraknąć w kolejnych edycjach gminnego turnieju wiedzy o problemach alkoholowych, narkomanii i przemocy domowej dla dorosłych.
Gospodynie przygotowywały w kolejnych latach ołtarze na uroczystość Bożego Ciała, a na Sobótki wiły wianki.
Zaznaczyły też swoją obecność na dożynkach wojewódzkich w Walewicach – 2007 rok, w 2008 uczyły się sztuki robienia na szydełku, a także gotowania.
W Noc Świętojańską w 2008 roku w Sobocie zostały zorganizowane „Świętojanki” pod hasłem „Każdy Janek łapie wianek”. W tym samym roku w Bielawach odbyły się gminne dożynki, na których prezentowany był wieniec z Soboty wykonany przez Halinę Kowalczyk Annę Dziąg i Teresę Gleńsk. Specjalne podziękowania panie przekazały dla Sławomira Kowalczyka oraz Wiesława Wódki.
20 września 2008 rok to data obchodów 45-lecia KGW. W kolejnych miesiącach i latach panie piekły pączki na Tłusty Czwartek, zdobiły ołtarze na Boże Ciało. Odwiedzały pobliskie Walewice na przekór powiedzeniu „Cudze chwalicie, swego nie znacie”. Bawiły się w Noc Świętojańską, brały czynny udział w gminnych dożynkach czy jarmarku wojewódzkim w Łodzi.
2010 roku promowały swoją miejscowość oraz gminę w Lubochni, gdzie został zorganizowany konkurs ubijania masła. W konkurencji tej gospodynie z gminy Bielawy zajęło pierwsze miejsce. W zwycięskiej drużynie startowały: Małgorzata Gajewska, Michalina Wódka oraz Halina Kowalczyk.
W ostatnich latach KGW w Sobocie było inicjatorem ustawienia pojemnika na plastikowe zakrętki oraz wykonania muralu z motywem kwiatów na odnowionym przystanku autobusowym pośrodku rynku w Sobocie.